رسانه های غربی با برنامه‌های از پیش طراحی شده و منسجم فعالیت های خود را به گونه‌ای سامان می‌دهند که موضوع حیا و عفا در زندگی چیزی تفننی و غیر لازم جلوه نماید. در واقع اگر به نوع فعایت‌های از پیش طراحی شده دشمن توجه شود به فرمایش امام علی‌(علیه‌السلام) رهنمود خواهیم شد که شمن هیچ‌گاه به خواب وغفلت نرفته است و این نیرویهای خودی هستند که باید هوشیار باشند. «وَ إِنَّ أَخَا الْحَرْبِ الْأَرِقُ وَ مَنْ نَامَ لَمْ یُنَمْ عَنْهُ وَ السَّلَام‏؛[1] مرد جنگجو همیشه بیدار و هوشیار است، و هر که از دشمن آسوده بخوابد دشمن نسبت به او نخواهد خفت. و السلام‏».در این نوشتار سعی داریم به بعضی ازشیوه‌های برخورد با حجاب در رسانه‌ها را مورد بررسی قرار دهیم.
1-تصویر سازی غلط از حجاب
از جمله مهمترین شیوه‌های مبارزه با حجاب در رسانه‌های غربی ایجاد تصویر غلط از  مقوله حجاب، و پاکدامنی است. برای نمونه سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در نوامبر سال2005م. در یک بیانیه رسمی، موضع و دیدگاه آمریکا پیرامون حقوق زنان ایرانی را به این شرح  در رسانه‌ها تشریح می‌کند.

«دولت نسخه‌ای از اسلام را تبلیغ می‌کند که زنان را به طور مؤثر از برخی حقوق در نظر گرفته شده برای مردان محروم  می‌کند؛ جدا سازی بر مبنای جنسیت، بدون در نظر گرفتن مذهب در سراسر کشور اعمال می‌شود که می‌تواند برای آنهایی که پیرو قوانین سختگیرانه مذهبی اسلامی نیستند ایجاد مزاحمت کند. زن ها باید در بخش جداگانه‌ای از اتوبوس‌های عمومی  قرار بگیرد و از ورودی جداگانه وارد ساختمان‌های دولتی، دانشگاه‌ها و فرودگاه‌ها شود نقض کننده این محدودیت ها با مجازاتهایی همچون شلاق، یا جزای نقدی روبه‌برو هستند...رعایت نکردن معیارهای پوشش اسلامی در محیط کار، مجازاتهایی مانند: شلاق و جزای نقدی را در پی‌دارد».[2]در واقع رسانه‌های غربی با نشان دادن عواقب سخت و خشن حجاب داشتن در ایران تصویر غلط و غیر قابل تحمل از آن به جهان ارائه می‌دهد، تا اینکه بدین وسیله گامی در جهت برداشتن حجاب و عفاف برداشته باشد.

2-تحریف ریشه موفقیت  زنان محجبه
دومین شگرد رسانه‌ها و تلویزیون در غرب، تحریف ریشه موفقیت زنان محجبه است. با توجه به تبلیغات ضد حجاب در رسانه‌های غربی، طبیعتاً وجود زنان محجبه موفق و مؤثر در عرصه‌های مختلف، بطلانی بر ادعا‌های این رسانه‌ها است، به هین دلیل نویسندگان و گزارشگران غربی، اگر چه پوشش زن را عامل رکود و عقب ماندگی وی معرفی می‌کنند، اما در توجیه حضور زنان موفق و با حجاب که علیرغم پوشش رشدی همه جانبه  را از خود نشان ‌می‌دهند، اظهار می‌کنند که این زنان نمی‌دانند از چه مکتبی پیروی می‌کنند.[3]

3-تبلیغ و ترویج کارشناسان دینی سکولار
در این شیوه حجاب ستیزی رسانه ها غربی با برجسته کردن  و استفاده فراوان از کارشناسان دینی سکولار، در جهت  الگو تراشی برای زنان و توجیه بی‌حجابی و بی‌عفتی قدم بر می‌دارند. به عبارتی دیگر شبکه های مختلف دیداری و شنیداری و نوشتاری در برنامه‌هایی که در راستای شناخت و تبیین  اسلام و آموزه‌های آن برگزار می‌شود، اقدام به دعوت از زنان مسلمانی می‌کنند که کاملاً پیرو مدلهای غربی بوده و خود مروج تفکر سکولار می‌باشند تا آنها به عنوان کارشناس مسائل حقوقی از دیدگاه اسلام بحث کنند. مثلاً نوال ساداوی، فمینیست مصری یا فاطمه مرنیسی که غالباً با طرح حجاب به عنوان نماد تضییع حقوق فردی زنان، بر ادعاهای غربی در مورد حجاب اسلامی مهر تأیید می‌زنند.[4]

4-سانسور تصویر زنان مسلمان
چهارمین شگرد این رسانه‌ها به تصویر نکشیدن زنان مسلمان به صورت مطلق و سانسور کامل تصویر آنها است. چرا که همین دیده شدن آنها باعث مشروعیت‌شان خواهد شد. مثلاً در برنامه روز خدا شبکه FR2 که به چهار آیین اسلام، مسیحیت، یهودیت،‌و بودایی، دقایقی را اختصاص داده است به ندرت می‌توان زن محجبه‌ای را در بخشی که به معرفی اسلام می‌‌پردازد مشاهدکرد.[5]

اگر قرار باشدتصویری از زنان در معدود سریالهای تلویزیونی نشان داده شود، نقش زن محجبه مظلوم، توسری، خور بی‌سواد،‌ و بی‌اراده به نمایش گذاشته‌ می‌شود.

5-انعکاس موفقیت زنان مسلمان غیر محجبه
پنجمین عملکرد رسانه‌های غربی انعکاس موفقیت‌های زنان مسلمان غیر محجبه است. تأثیر این عملکرد در ذهن مخاطبین که ذهنشان مالامال از تبلیغ علیه حجاب و نان محجبه است، این خواهد بود که در میان زنان محجبه تنها زنانی امکان خروج از فلاکت و بدبختی را دارد، دست از حجاب برداشته و غربی شوند، اگر چه نام مسلمان را همچنان به یدک می‌کشند.[6]

6-مشروعیت بخشی به هر رفتاری با مسلمانان
ششمین کار رسانه‌های غربی، مشروعیت بخشی به رفتارهای غیر انسانی و غیر قانونی نظام سلطه با مسلمانان در معنای اعم آن و زنان محجبه در معنای اخص می‌باشد؛ به عبارتی رسانه‌ها با عقب مانده،‌تروریست، خشونت طلب، مانع آزادی زن، خطرناک، ...خواندن زنان محجبه و ایجاد فضای بدبینی نسبت به آنان در فضای افکار عمومی زمینه را برای برخوردهای مورد نظر نظام حاکم فراهم می‌نمایند. و طبیعی است که برخورد خشن و ضد انسانی نیروهای امنیتی با زنان محجبه در برخی کشورهای غربی در صورتی که با این زمینه سازی فرهنگی و تحت تأثیر قرار دهی افکار عمومی همراه نباشد، با این سرعت و سهولت مورد پذیرش افکار عمومی واقع نشده و قابل پیاده سازی نمی‌باشد.[7]

سخن آخر
با توجه به هزاران برنامه از قبل طراحی شده مخالفان حجاب و عفاف در هزاران رسانه ضد اسلامی، این سوال مطرح است که متولیان فرهنگی و مسئولین حفظ هویت دینی و اسلامی کشور چه برنامه متقن و از پیش طراحی شده برای مقابله با تهاجم فرهنگی رسانه‌های غربی در پیش گرفته است. یقیناً اگر به فرهنگ و هویت دینی به عنوان یک اسلحه مهم و استراتژیک نگاه شود هر عقل سلیمی حکم به حفظ و نگهداری از آن می‌کند و هر گاه این امر مهم مورد غفلت مسئولان فرهنگی قرار گیرد دشمن می‌تواند دیوارهای هویت و مرزهای فرهنگی را فتح نماید: رها کردن فرهنگ خودی همچون رها کردن اصلحه در تهاجم فرهنگی گسترده جهان فعلی است که خداوند متعال می‌فرماید: «ْوَدَّ الَّذینَ کَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِکُمْ وَ أَمْتِعَتِکُمْ فَیَمیلُونَ عَلَیْکُمْ مَیْلَةً واحِدَة؛[نساء/102]کافران آرزو دارند که شما از سلاحها و متاعهاى خود غافل شوید و یکباره به شما هجوم آورند».

پی‌نوشت:
[1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص452.
[2]. مسأله حجاب، در غرب، تألیف علی، غلامی، ص184.
[3]. مسأله حجاب، در غرب، تألیف علی، غلامی، ص184.
[4]. همان.
[5]. همان.
[6] همان.
[7]. همان.
منبع:‌ مسأله حجاب، در غرب، تألیف علی، غلامی، انتشارات دانشگاه امام صادق، پژوهشگاه فرهنگ هنرو ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد.